Byłam w szkole robić naleśniki, w ramach modułu naukowego. Dzieci uczyły się o przejściu ze stanu ciekłego w stały, poznawały różnicę konsystencji, działanie temperatury itp. Dzieciaki były zachwycone, bo przecież każdy kocha naleśniki, a już w szkole, na lekcji? Czad. Mniej zachwycone były dzieci z alergiami. Z alergią na gluten, na laktozę, na jajka. Te dzieci, mimo najszczerszych chęci, sporo omija. Był chłopiec, który aż z żalu się rozpłakał. Nie wiedział, czy może, czy nie może, które naleśniki są specjalnie dla niego, pogubił się w składnikach i zanim ktoś z dorosłych zdążył zareagować, zalał się z żalu wielkimi łzami. A i tak jedna matka szepnęła „o rany, od jednego naleśniczka nic by mu znowu nie było”. Czytaj dalej

3 rano. Gdzieś, jakby w innej rzeczywistości, słyszę kroki. Ktoś wchodzi do łazienki, świeci za mocne, jak na tę porę, światło. Odpływam. Możliwe, że za minutę, możliwe, że za dwie godziny, budzi mnie odkręcana woda, myte, bardzo dokładnie, jak na tę porę, ręce. Odgłosy milkną. Odpływam. Czytaj dalej

Ach Bali Bali, moje marzenie, padały słowa pod moimi postami z wakacji na Bali, Bali zrobiło się egzotyczne i co tu dużo mówić, szalenie modne. Sama jarałam się jak pochodnia, oglądając fotki z raju kilku naszych celebrytek. Z Polski to kierunek daleki, a co za tym idzie drogi i mniej dostępny niż Europa. Czy warto więc, jako wielkie podróżnicze marzenie, na swojej liście mieć Bali? Według mnie, z Polski – nie. Ale już wyjaśniam. Czytaj dalej

Kiedy sięgam pamięcią do czasów ciąży, a potem okresu, kiedy moje dzieci były małe, oprócz ekscytacji, morza miłości i pięknych wspomnień, przypominają mi się pewne koszmarki. Ciąża, urodzenie wcześniaków, a potem okres wczesno przedszkolny, to czasy, które wspominam z gęsią skórką. Towarzyszył tym czasom strach. Strach przed kolejnymi badaniami. Czytaj dalej