Siedzę w kawiarni. Dziś jest taki dzień, którego się zazdrości. Zima odchodzi w zapomnienie. Przychodzi znowu ukochane lato. Powietrze pachnie czymś jakby wiosną, ocean ma taki kolor, że wydaje się, że jest podrasowany w jakimś programie graficznym. I to niebo. Najpiękniejsze. Nigdzie takiego nie ma. Siedzę w kawiarni, patrzę na bezczelnie uśmiechniętych surferów. Jednego mam w domu. To przez niego, dla niego, tutaj jestem. Jestem na drugim końcu świata. Czytaj dalej