Kolejny już raz w tym tylko tygodniu, a przecież jeszcze się nie skończył, ktoś mnie spytał, czy bardzo się cieszę, że wkrótce 1 wrzesień i dzieci wracają do szkoły. I o rany, nie sądziłam, że kiedykolwiek to powiem, ale pierwszy raz w życiu wcale się nie cieszę, że dzieci wracają do szkoły.
Najdroższa familio!
Piszę, aby poinformować Państwa, że po tym, jak kolejny rok z rzędu tuż przed 1 września w celu wyposażenia uczących się jeszcze członków naszej podstawowej komórki społecznej w niezbędne przedmioty, obskoczyłam na szybko wszystkie sklepy stacjonarne i sklepy on line, chciałabym uprzejmie poinformować, że rezygnuję z tej roli, ze skutkiem natychmiastowym.
Pisałam kilka dni temu o powrocie do szkoły. Strasznie się cieszę, razem z dzieciakami wącham zeszyty i gładzę teczki. Pakuję plecaki i piórniki, układam stylówki i menu do śniadaniówek. Ale jednocześnie, chyba jak wszystkim, towarzyszy mi masa dylematów. Czego się boję w związku z powrotem do szkoły w dobie globalnej pandemii koronawirusa?
Pierwszy dzień w żłobku, przedszkolu czy szkole, jest dla dziecka i dla rodziców wielkim przeżyciem. I nie jest ważne, czy dziecko ma lat 2, czy 6, czy idzie tam pierwszy raz, czy wraca po wakacjach. Nie liczy się nawet to, że wczoraj poszło uśmiechnięte i świetnie się bawiło! O ile początki bywają trudne, masz nadzieję, że z czasem maluch się przyzwyczai. Masz też nadzieję, że ten problem dotyczy raczej małych dzieci, a nie tych w wieku szkolnym. Nie ma nic gorszego jak poranek, kiedy spieszysz się do pracy, a widok własnego dziecka, które zapłakane trzyma Cię za nogę i nie chce puścić, skutecznie psuje Ci resztę dnia. Widziałam takie obrazki i rodziców, którzy zupełnie sobie z tym nie radzili, a sytuacja stawała się coraz gorsza. Jak zostawić płaczące dziecko w przedszkolu lub w szkole? Czytaj dalej